با وجود انواع دریل‌های گوناگونی که در صنعت وجود دارد، اما هریک از آن‌ها به تنهایی دارای خطا می‌باشند و در بعضی مواقع نمی‌توان عملیات سوراخ‌کاری را با دقت انجام داد. اما علاوه بر معرفی انواع دریل‌ها در بخش قبل نوع دیگری از دریل نیز وجود دارد و آن نیز دریل ستونی می‌باشد. به وسیله این دریل هر فرد و کاربری می‌تواند عملیات سوراخ‌کاری را با دقت زیاد انجام دهد.
این نوع دریل برای ایجاد سوراخ در انواع ماده‌ها مانند چوب، فلز، پلاستیک و غیره طراحی شده و مانند انواع دریل‌های دیگر طوری طراحی شده است که بتوان مته‌هایی با قطرهای متفاوتی بر روی آن نصب کرد تا بتوان سوراخ‌هایی با قطرهای متفاوتی در سطح مواد ایجاد کرد. این دستگاه برای کارهای سری کاری و با دقت بالا بسیار مناسب است. اما در کنار دقت بالای این دستگاه، معایبی نیز دارد که می‌توان از جمله معایب این دستگاه به موارد زیر اشاره کرد:
- ثابت بودن
- سنگین بودن
- نسبتا گران بودن
- اشغال فضای نسبتا زیاد در محل
با وجود معایب بالا، این دستگاه به دلیل اهرم‌بندی و قدرت زیاد موتور قابل قیاس با هیچ کدام از دریل‌ها نمی‌باشد.
این دستگاه به دلیل داشتن گیربگس این مزیت را دارد که بتوان سرعت چرخش سه نظام آن را کم یا زیاد کرد. اما در کل برای کم و زیاد کردن سرعت چرخش در این دستگاه دو روش را پیش رو داریم:
- تغییر سرعت توسط گیربکس: در این روش به وسیله لیور دنده می‌توان سرعت را تغییر داد.
- تغییر سرعت دستی: در این روش به وسیله حابه‌جایی تسمه در بالای دستگاه می‌توان سرعت چرخش را تغییر داد.
بیشتر دریل‌های ستونی در بازار دارای یک میز برای قرارگیری قطعه‌ای است که می‌خواهیم بر روی آن کار انجام شود و این میز طوری طراحی شده است که بتوان ارتفاع آن را کم یا زیاد کرد. این کم یا زیاد کردن ارتفاع میز بستگی به بزرگی و کوچکی قطعه کاری که بر روی میز قرار می‌گیرد دارد. هرچه قطعه کار بزرگتر باشد ارتفاع میز کم و هرچه قطعه کار کوچک باشد، ارتفاع میز بیشتر است.
دریل‌های ستونی دارای دو فلکه هستند، یکی از فلکه‌های این دستگاه بر روی الکتروموتور و دیگری به محور دریل وصل است.
وزن سنگین این دستگاه نیز ناشی از پایه چدنی می‌باشد که قبل از کار پایه دستگاه باید بر روی زمین نصب شود.
نویسنده: سعید دهقانی
