شاید به جرأت بتوان گفت که مهمترین ابزار در صنعت چوب و نجاری اره میزی می باشد. این وسیله برای اولین بار توسط ویلهم آلتندروف آلمانی و در سال ۱۹۰۶ میلادی ساخته و به کار گرفته شد.
این وسیله شامل یک تیغه دایره‌ای، یک محور ثابت، یک گونیا، یک خط کش و … می‌باشد. این وسیله در ابتدا در صنایع خاص کاربرد داشت اما با گذشت زمان و ورود تکنولوژهای جدید و ورود مصالحی مانند صفحه های چوبی مانند MDF و ملامین و … به شدت مورد استقبال صنایع و به خصوص کارگاه‌های تولیدی کوچک قرار گرفت.
یکی از ویژگی‌های بسیار مهم اره‌های میزی سبک بودن و قابلیت جابه‌جایی و حمل آسان این دستگاه می‌باشد و عمدتاً موتور این دستگاه آرمیچری می‌باشد. در ابتدا این دستگاه فقط قابلیت برش قائمه و یا به عبارتی برش ساده را داشتند اما با گاذشت هرچه بیشتر زمان قابلیت‌های این دستگاه نیز افزایش یافت.
یکی از ویژگی‌های این دستگاه تغییر زاویه برش تیغ می‌باشد که این زاویه از ۰ تا ۴۵ درجه متغییر می‌باشد. از ویژگی دیگر این دستگاه اهرم بالا و پائین بردن تیغ نسبت به صفحه می‌باشد که ارتفاع بیشتر تیغ برای چوب های با زخامت بیشتر و ارتفاع کم برای شیار زدن چوب استفاده می‌شود.
این دستگاه دارای سرعت و دقت بسیار بالا برای برش انواع محصولات از جمله HPL، MDF، ملامین (نئوپان روکش دار)، فومیزه و پلای وود و … می‌باشد. از کارایی‌های دیگر این دستگاه علاوه بر برشکاری می‌توان به عملیات‌هایی نظیر دو راهه زدن صفحات، برش قطعه‌های عرضی چوب، ساخت فاق و زبانه و … اشاره کرد.
در کل می‌توان گفت که اساس وجود این دستگاه در صنعت در دو مورد زیر می‌باشد:
- برش انواع چوب با قدرت مناسب
- برش در زاویه و اندازه درست
این دستگاه دارای تیغ های متفاوتی می‌باشد که از مهمترین سایز تیغ‌های موجود در بازار می توان به تیغ‌هایی با قطر ۱۸، ۲۰، ۲۳، ۲۵ و ۲۸ سانتی متر می‌باشد. در این بین می‌توان گفت که تیغ‌های با قطر ۲۰ و ۲۵ بیشتر در کارگاه‌های کوچک مورد طرفداری واقع می شوند.
نویسنده: سعید دهقانی
