در نوشتار گذشته به معرفی درخت نارون و برخی ویژگیهای آن پرداختیم. در ادامه، چوب حاصل از این درخت با ارزش و کاربرد آن در صنایع مختلف را مورد بررسی قرار میدهیم.
طبق آثار به دست آمده از کاوش باستانشناسان، از زمانهای بسیار دور بشر از چوب درخت نارون به عنوان متریالی محکم و با دوام استفاده میکرده است. در آن دوران از این چوب در ساخت ارابهها و چرخ گاریها بهره برده و حتی با خالی کردن مرکز چوب از آن به عنوان لولههای آب استفاده میکردند. در این دو کاربرد بشر از چوب نارون، استحکام و مقاومت این چوب در برابر ضربه، سایش و فرسایش به خوبی نمایان است.
بافت در هم تنیده و پیوستهی چوب درخت نارون همان دلیلی است که استحکام آن در برابر ضربه و فشار را تضمین میکند. همچنین، این چوب در دستهی چوبهای سخت و سنگین قرار میگیرد.
چوب نارون ترکیبی از رنگهای قهوهای مایل به قرمز و کرم همراه با نقوش زیباست. حلقههای رشد سالانه در آن به وضوح دیده شده و طرحهای بینظیری را پدید میآورد. این چوب دارای تخلخل و منافذ درشت میباشد.
قابلیت انعطاف و خمپذیری چوب نارون بالا بوده و در ساخت وسایل دارای پیچ و خم گزینه مناسبی میباشد. میخکاری و پیچکاری و بهطور کلی پردازش این چوب منحصر به فرد به خوبی انجام میپذیرد.
این چوب در ابتدا و در طول زندگی سبز خود مانند درخت نارگیل بویی تند و ناخوشایند دارد؛ اما پس از برش و خشک شدن، این بو به شکل چشمگیری کاهش مییابد؛ بهطوری که میتوان گفت هیچ بو وطعم خاصی ندارد. به همین دلیل از آن برای تهیه تختههای گوشتی و تخته قصابی استفاده میکنند.
چوب نارون در دو نوع با دوام و بدون دوام وجود دارد و یکی از پرکاربردترین چوبها در صنعت است که در ساخت بسیاری از لوازم از آن بهرهبرداری میگردد. برای مثال، در واگنسازی، کابینت، کفپوش، پانل، مبلمان، قایق و کشتیسازی، کاغذسازی، تابوت، میز و صندلی، کمان، روکش، تراورس در راه آهن و… مورد استفاده قرار میگیرد. پل اصلی لندن در سالهای گذشته نیز از این چوب ساخته شده است.
این چوب به حمله حشرات و بیماری هلندی بسیار حساس است و باید پیشگیریهای لازم برای سلامت آن درنظر گرفته شود.
برای تهیه چوب نارون، علاوه بر تولید داخلی، از گونههای وارداتی از کشورهای آمریکا، ایتالیا و… نیز استفاده میشود. به طور کلی چوب نارون جزء چوبهای در دسترس بهشمار میآید.
نویسنده: مطهره سادات میرلوحی
