روکشسازی، یکی از صنایع مهم دنیا بوده که بر اساس نیاز جهان امروز، پیشرفت چشمگیری داشته است. صنعت روکشسازی، با تولید انواع روکشهای طبیعی و مصنوعی، بسیاری از مشکلات زندگی بشر را حل کرده است. بشر از زمانهای بسیار دور از چوب به عنوان یکی از متریالهای اصلی زندگی خود بهره برده و نیاز خود به ابزار و وسایل زندگی و حتی سرپناه را از این ماده با ارزش تأمین کرده است. روکشسازی
امروزه نیز چوب همچنان جایگاه خود را در زندگی انسان حفظ کرده و در صنایع مختلف، نقشی کلیدی ایفا میکند. در جوامع کنونی، با افزایش جمعیت، نیاز جهان به چوبِ بیشتر نیز افزایش یافته است. با ساخته شدن mdf و لِترون بسیاری از محدودیتهای جهان برای استفاده از چوب کاهش یافت؛ و پس از آن با رونق صنعت روکشسازی و استفاده از لایههای نازک چوبی بر روی تختههای نئوپان و mdf تحولی شگرف در صنایع چوبی جهان پدید آمد.
روکشهای طبیعی، ورقهها و لایههای نازکی از چوب درختان به ضخامت ۰.۷ _ ۰.۳ میلیمتر هستند که بر سطح تختههای نئوپان، تختههای چندلایی، فیبر و mdf چسبانده میشوند. این روکشها از درختان کمیاب و گرانقیمت با نقوش زیبا و کم عیب تهیه شده و علاوه بر زیبایی و کاهش هزینهها، نیاز جهان به قطع درختان برای تهیه چوب را به شدت کاهش داده است. زیرا از هر اصله درخت تعداد زیادی ورقه روکش تولید شده و در این صورت، از محیط زیست و بقای درختان نیز حمایت میشود.
روکشهای طبیعی، از هر دو گونه درختان سوزنیبرگ و پهنبرگ ساخته میشود، هرچند که درختان پهنبرگ برای این منظور مناسبتر هستند. این روکشها بر سطحی صاف و تراز چسبانده شده و عیوب چوب زیرین را پوشانده و جلوه زیبایی را به نمایشمیگذارند.
برای تهیه روکش طبیعی چوبی، پوست تنههای درخت را جدا کرده و استوانهها را به دیگ پخت انتقال میدهند. پس از آن به روشهای گوناگون برش زده و ورقهها را خشک میکنند. طرح ایجاد شده بر ورقهها به نوع درخت و روش برش آن وابسته است. تنههای درخت به روشهای مماسی، شعاعی و بینابینی برش زده میشوند. در روش مماسی، تنه درخت در راستای طول برش خورده و در روش شعاعی نوارهای یک در میان تاریک و روشن برش داده میشوند. درختان راش و بلوط به دلیل داشتن پرههای چوبی، جلوه زیبایی در این روکش ایجاد میکنند.
درختان راش، بلوط، گردو، ماهاگونی، ملچ، زیتون، چنار و… جایگاه ویژهای در صنعت روکشسازی دارند. در ایران به جای روکشهای طبیعی، بیشتر از روکشهای مصنوعی استفاده میشود.
نویسنده: مطهره سادات میرلوحی