تاریخچه ترموود

اولین مطالعات پیرامون ترموود درباره ثبات جرمی، ثبات بعدی، دوام خواص مکانیکی، مقاومت در برابر  پوسیدگی، رطوبت و تحولات شیمیایی و رنگ چوب ها بود. مطالعات علمی در زمینه بهبود کیفیت و مقاومت چوب از سال ۱۹۲۰ میلادی توسط “تیمن” آغاز شد. طبق گزارشات او قرار دادن چوب در دماهای بالا باعث کاهش رطوبت و تورم متعاقب آن می شود. این مطالعات توسط پژوهشگران مختلف ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۹۹۷ موفق ترین راهکار، تیمار حرارتی و یا همان ترموود توسط ویتانیمی و همکارانش در ایالات متحده امریکا ارائه گردید.

ترموود

گرچه آلمانی ها اولین فرآوری را با روش استفاده از روغن انجام دادند،(در این روش چوب در یک حمام روغن بین ۱۸۰ تا ۲۲۰ درجه سانتی گراد قرار میگیرد، این فرآیند همچنین می تواند با افزودن مواد شیمیایی دیگر همراه باشد).

اما کشور های دیگری نیز بوده اند که با روش های دیگر سعی در اصلاح چوب داشته اند. به طور مثال فرآیند افلاطون در هلند که شامل ۲ مرحله است، ابتدا چوب را با آب ۱۶۰ تا ۱۹۰ درجه سانتی گراد اشباع کرده و سپس رطوبت چوب را به زیر ۱۰% میاورند. و یا کشور فرانسه که با استفاده از جو حاوی گاز ازت و نیتروژن زیاد و اکسیژن بیش از ۲% فرآیند اصلاح را در چوب انجام میدهند.

محققان کشور فنلاند با تاسیس مرکز تحقیقات فنی ترموود، اصلاح روش های قدیمی با حذف مواد شیمیایی و تولید ترموود با قراردادن چوب ها در یک محیط با فشار بخار زیاد توانستند بخش زیادی از بازار را در دست گیرند این فرآیند در سال از سال ۲۰۰۴ پرکاربردترین فرآیند تجاری در این کشور بوده است و به دلیل طبیعت دوست بودن و عدم استفاده از مواد شیمیایی به چوب سبز معروف است.

اصلاح چوب را میتوان فرآیندی توصیف کرد که با حفظ ویژگی های اصلی چوب، آن را بهبود می بخشد.  تیمار گرمایی در هرچوب بدلیل ساختار سلولی و ترکیبات شیمیایی مختلف، متفاوت است. به طور مثال درختان سوزنی برگ تیمار حرارتی شدید تری نسبت به پهن برگان نیاز دارند.  تیمار گرمایی (ترموود) بدلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی و در نتیجه ایجاد نکردن خطر برای محیط زیست، استقبال فراوانی را به همراه داشت. همچنین با دامنه کاربرد وسیع تر جانشین خوبی برای مواد اشباع شیمیایی حفاظتی بود. از دیدگاه کاربردی افزایش مقاومت چوب در برابر تغییر ابعاد در شرایط مختلف رطوبتی، عایق حرارتی، مقاومت در برابر پوسیدگی و هوا زدگی، سبک بودن و رنگ های جدید و شبیه مناطق گرمسیری از جمله مزایای ترموود است.

امروزه نیز کیفیت، کنترل و مدل سازی موضوع اصلی آثار اخیر در حیطه ترموود می باشد و محققان در تلاشند تا با اصلاح روش های قدیمی به بهبود این روش کمک کنند.