در نوشتار پیشین به معرفی درخت گردو پرداختیم. هم‌اکنون چوب این درخت ارزشمند را بررسی خواهیم کرد.
چوب گردو یکی از زیباترین و پرکاربردترین چوب‌ها در صنایع چوبی است که به دلیل دسترسی آسان و ویژگی‌های خاص خود نقش مهمی در این صنعت ایفا می‌کند. این چوب بافتی ریز، نیمه سبک، همگن و صیقل‌پذیر دارد و به دلیل قابلیت پایین در رنگ‌پذیری اغلب با رنگ طبیعی در بازار عرضه می‌شود.
عدد جانکا، معیاری برای سنجش سختی چوب است و از عدد صفر تا چهار هزار را شامل می‌شود. عدد صفر بیانگر چوب نرم و عدد ۴۰۰۰ نشانگر سختی بالای چوب و قابلیت بالای پردازش در صنعت است. عدد جانکا برای چوب گردو برابر با ۱۸۲۰ بوده که نشان‌دهنده سختی قابل قبول و نسبتاً بالای این چوب برای پردازش است. به همین دلیل، این چوب برای منبت‌کاری، معرق‌کاری، کنده‌کاری، ساخت وسایل تزئینی، مجسمه‌سازی، ابزارآلات موسیقی و… استفاده می‌شود.
مغز چوب گردو دارای رنگی خاکستری مایل به قهوه‌ای و قرمز، با رگه‌های تیره تر است که جلوه‌ای با شکوه را ایجاد می‌کند. لایه‌های بیرونی، سفید و زرد مایل به سفید و رگه‌هایی از رنگ سایه‌های صورتی است که با گذشت زمان این رنگ‌ها روشن‌تر می‌گردد. در دل این چوب، گره‌ها و موج‌های رنگی کوچک و بزرگ زیبایی قرار دارد که وجود آن‌ها در چوب بر قیمت آن اثرگذار است. چوب گردو به دلیل رنگ طبیعی خود، گرمای مطلوبی به دکوراسیون بخشیده و انتخابی ایده‌آل برای سبک معماری کلاسیک، سنتی و البته روستیک است.
مقاومت بالای این چوب در کنار زیبایی بی‌نظیر، آن را به گزینه‌ای مناسب برای ساخت کف‌پوش تبدیل کرده است. از دیگر ویژگی‌های چوب گردو، مقاومت در برابر رطوبت، خمش و کشش مطلوب، مقاومت در برابر سایش و قابلیت پذیرش لاک و چسب در پردازش را می‌توان نام برد.
از انواع این چوب، به چوب گردوی سفید، چوب گردوی انگلیسی، چوب گردوی کلرو و چوب گردوی سیاه می‌توان اشاره کرد.
رنگ گردوی انگلیسی سفید روشن بوده و با گذشت زمان سفید گراییده و هارمونی زیبایی در محیط‌های سبز خلق می‌کند. چوب گردوی کلرو (CLARO WALNUT) رنگ قهوه‌ای بسیار جذابی داشته و برای حفظ این رنگ، به جای استفاده از کوره‌های خشک‌کن، از هوای طبیعی برای خشک کردن آن استفاده می‌شود. چوب گردوی سیاه در بین تمام گونه‌های این چوب، از استحکام بالاتری برخوردار است. رنگ این چوب، قهوه‌ای مایل به خاکستری می‌باشد.
نویسنده: مطهره سادات میرلوحی
