زمانی که صحبت از جنگل و زیباییهای مناطق جنگلی شمال میشود، همه ما در ابتدا به یاد جنگلهای گلستان را به خاطر میآوریم.
جنگل گلستان که آن را با نام پارک ملی گلستان نیز میشناسیم، در شرق استان گلستان قرار داشته و منطقهای حفاظت شده میباشد که جزء قدیمیترین پارکهای ملی استان نیز به شمار می رود.
این پارک در سال ۱۳۵۴ از طرف سازمان یونسکو به عنوان یکی از بهترین ذخیرهگاه زیستی جهان به ثبت رسیده است. البته این پارک تنها بخشی از جنگل میباشد که شامل منطقه حفاظی میشود.
حدود یک هشتم گونههای گیاهی و همچنین بیش از پنجاه درصد گونههای پستانداران در این استان زندگی میکنند و همچنین این منطقه از بهترین زیستگاههای گوسفند وحشی اوریال که از بهترین و بزرگترین زیرگونههای گوسفند وحشی به شمار میرود؛ میباشد. به علاوه، دارای جمعیت زیادی از قوچ و میشهای اوریال میباشد.
این تنوع زیستی گیاهی باعث شده جنگل گلستان جزء ارزشمندترین مناطق کشور شمرده شود و گفته میشود نام گلستان از روی همین منطقه برگزیده شده است.
این جنگل دارای رودهای مهمی از جمله آق سو، دوشان، زاو و گلشن میباشد و همچنین دارای آبشارهای بسیاری مانند آبشار آق سو میباشد که دارای ارتفاع بیش از ۷۹ متر است.
وجود آبشارها و رودهای بسیار باعث شده محیط و فضای اطراف بسیار مطبوع و خنک باشد.
سرسبزی این منطقه فقط معطوف به درختان بلند آن نمیشود و گونههای گیاهی متنوعی را در خود جای داده است.
گونههای گیاهی مانند زالزالک، گلابی وحشی، انار وحشی و… را میتوان نام برد. همچنین در برخی از مناطق خشکتر آن میتوان با درختچههای زرشک، خارشتر و درمنه روبرو شد.
این جنگل شامل گونههای بسیار و متفاوتی از درختان میشود که از جمله آنها میتوان سرخدار، ارس، زربین و سرونوش را نام برد که قدمت برخی از این درختان به هزار سال میرسد.
همانطور که در ابتدا ذکر شد قسمتی از جنگل (در حدود۷۰ هزار هکتار) شامل منطقه حفاظتی میشود. حدود۳۰۰ هکتار آن جنگل تجاری بوده، در حدود۵۰ هزار هکتار آن جنگل مخروبه بوده و ۵۰۰ هکتار آن جنگل در دست کاشت و احیا میباشد.
از چوبهای حاصله از درختان گلستان در صنعت برای تهیه انواع مبلمان، کابینت ها، تزیینات و دکور منازل استفاده میشود.
مسئلهای که باعث نگرانیست آفت قاچاق چوب است که به دلیل نیاز بازار و قیمت بالای چوب و مشکلات مالی به دامن این منطقه نیز کشیده شده است و تلاش میشود با طرح زراعت چوب از نابودی بیشتر این منطقه جلوگیری شود و جنگل گلستان به عنوان ذخایر ژنتیکی حفظ و نگهداری شود تا علاوه بر تجدید حیات طبیعی خود، نسل آینده نیز از این تنوع گیاهی نسل امروز برخوردار باشد.
نویسنده: نادیا ایمانپور
