درخت انجیلی از گونه‌های اعجاب‌انگیز پوشش گیاهی ایران است و تمام اجزای آن دارای ویژگی‌های منحصر به فرد و تا حدودی عجیب می‌باشند. در نوشتار گذشته اشاره کردیم که شاخه و تنه این درخت قدرت جوش خوردگی بسیار بالایی داشته و شاخه‌ها در تماس با یکدیگر و یا در برخورد با تنه درخت مجاور، به هم متصل شده و جوش می‌خورند. شبکه‌های پدید آمده از اتصال شاخه‌ها به یکدیگر از جاذبه‌های توریستی در پارک‌های جنگلی به شمار می‌رود که متأسفانه تا حدودی در ایران ناشناخته مانده است. چوب درخت انجیلی
دومین ویژگی منحصر به فرد این درخت اسرارآمیز رنگ برگ‌های آن در پاییز است که بسیار متنوع و جذاب بوده و مناظر زیبایی را خلق می‌کند.
سومین ویژگی درخت انجیلی چوب بسیار سخت آن است که آن را به درخت آهنی (Persian iron wood) در ایران و جهان معروف کرده و افتخاری برای کشور عزیزمان به ارمغان آورده است.
سختی این چوب به میزانی است که فرو کردن میخ در آن تقریباً غیر ممکن بوده و به دلیل قطع سخت و پردازش دشوار آن در صنعت کاربرد زیادی ندارد. البته در گذشته این چوب برای ساخت پایه‌های پل و تونل مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه نیز به تازگی از چوب درخت انجیلی (چوب آهن _ iron wood) در ساخت تخته فیبر و صنایع سلولزی استفاده می‌شود.
با ورود این چوب به صنعت و استفاده بیش‌تر از این درخت در فضاهای سبز و بوستان‌ها به عنوان درخت زینتی، تدابیری برای افزایش تراکم این درختان و تولید نهال اندیشیده شده است.
متأسفانه بیش‌ترین کاربرد این چوب در ایران برای مصارف هیزم است. زیرا به دلیل سختی زیاد به راحتی نمی‌سوزد. با این حال، این درخت از گونه‌هایی به شمار می‌رود که از خطر دستبرد قاچاقچیان چوب تا حدودی در امان مانده است.
چوب آهن علاوه بر سختی، دارای بافتی سنگین بوده و به رنگ سفید مایل به قرمز دیده می‌شود.
به امید اینکه ارزش گونه‌های گیاهی ایران را بهتر شناخته و در استفاده و حفظ آنان اهمیت و تلاش بیش‌تری بگماریم.
نویسنده: مطهره سادات میرلوحی
